Espargoulo(-de-bos)
Parietaria officinalis
Urticaceae
Nom en français : Pariétaire officinale.
Descripcioun :Aquesto espargoulo, Parietaria officinalis, que trachis souto li bos proche d'aigo (ripilsivo) es estado de tèms counfoundudo emé l'espargoulo que vèn dins li paret, l'erbo-de-paret, Parietaria judaica. Pamens èi bèn mai grando dins tóuti si partido, majamen si fueio proun longo e acabado pèr un tros fin. Coumpara emé l'espargoulo que ié sèmblo.
Usanço :Estènt mai raro, sèmblo pas que siegue estado utilisado en Prouvènço au contro de Parietaria judaica que devrié pourta soun noum. Pamens a li mémis usanço que sa cousino. De nouta que douno mens d'alergìo.
Port : Grando erbo
Taio : 40 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Parietaria
Famiho : Urticaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 0,5 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à avoust
Liò : Ribiero
- Bos umide
Estànci : Coulinen à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Parietaria officinalis L., 1753
Grando-amoureto
Briza maxima
Poaceae Graminaceae
Àutri noum : Pan-de-passeroun, Pan-de-tourdre.
Noms en français : Grande Amourette, Grande brize.
Descripcioun :La grando-amoureto trachis dins li relarg safrous, adounc majamen en Prouvènço séusouso. Li fueio an ges de péu e la lengueto èi pulèu longo, fai mai de 2 mm. Se recounèis à si gròssis espigo, de 7 à 20 flour, que pendoulon .
Usanço :F. Couplan (op.cit., p. 114) raporto qu'en Bousnìo es esta fa de bouiaco e de galeto emé li gran.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60(80) cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Briza
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 11 à 40 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Si
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à jun
Liò : Terraire safrous
- Tepiero seco
- Camin
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Subretroupicau
Ref. sc. : Briza maxima L., 1753